اثر نسبت های مختلف پتاسیم به منیزیم بر خشکیدگی خوشه و ویژگی های کیفی انگور کشمشی بی دانه

چکیده مقاله

مدیریت باغ، تغذیه گیاه، آبیاری، ژنوتیپ، آفات و بیماری ها از عوامل تأثیر گذار بر کمیت و کیفیت محصول به شمار می روند. تغذیه گیاه بین عوامل ذکر شده اهمیت زیادی دارد و نبود تعادل عناصر غذایی در خاک می تواند کمیت و کیفیت انگور را تحت تأثیر قرار دهد. خشکیدگی خوشه های انگور در زمان تغییر رنگ میوه از ناهنجاری های مهم در تاکستان هاست که عامل آن نبود تعادل تغذیه ای بین پتاسیم و منیزیم و به هم خوردن نسبت این عناصر است. بنابراین، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی شامل فاکتور پتاسیم در سه سطح ( 0، 300 و 600 گرم در هر تاک از منبع سولفات پتاسیم) و فاکتور منیزیم در سه سطح ( 0، 100 و 200 گرم در هر تاک از منبع سولفات منیزیم)، در سه تکرار که هر تکرار شامل 3 درخت بود در دو باغ در شهرستان ارومیه انجام گرفت. نتایج تجزیه نمونه ها نشان داد که بیشترین میزان کلروفیل برگ از تیمار سوم (K0 Mg200) به دست آمد که در مقایسه با تیمار شاهد (K0 Mg0)29/4 درصد افزایش داشت. اثر نسبت های مختلف پتاسیم به منیزیم بر میزان pH و قطر حبه ها معنا دار نبود. در طول حبه ها تیمار یکم (K0 Mg0)، وزن حبه ها تیمار چهارم (K300 Mg0)، وزن خوشه ها تیمار هشتم (K600 Mg100)، مواد جامد محلول تیمار نهم (K600 Mg200) بیشترین مقدار را داشتند. در خشکیدگی خوشه ها تیمارهای ششم (K300 Mg200)، هفتم (K600 Mg0) و هشتم بیشترین مقدار خشکیدگی را در مقایسه با سایر تیمارها داشتند. در نسبت های مختلف پتاسیم و منیزیم بیشترین مقدار پتاسیم مربوط به تیمار نهم (K600 Mg200) بود که در مقایسه با شاهد 7 درصد افزایش نشان داد. بیشترین مقدار منیزیم از تیمار سوم (K0 Mg200) به دست آمد که در مقایسه با شاهد اختلاف معنا دار نبود، ولی در مقایسه با تیمارهای هشتم و هفتم اختلاف معنا دار بود، به طوری که در مقایسه با تیمار هشتم 21 درصد و در مقایسه با تیمار هفتم 16 درصد افزایش جذب منیزیم داشت. نتایج نشان داد که با کاربرد پتاسیم و استفاده نکردن از منیزیم در باغ های انگور، تعادل این دو عنصر به دلیل جذب زیاد پتاسیم و افزایش نسبت پتاسیم به منیزیم به هم می خورد و بیشتر صفاتکیفی این محصول دچار تغییر می شود