بررسی توانایی‌ها و نگرش‌های دانش‌آموختگان به سوی پایداری (مورد مطالعه: پردیس کشاورزی و منابع‌طبیعی دانشگاه تهران)

چکیده مقاله

نظام آموزش عالی، پتانسیل ویژه ای در جامعه برای تسهیل پاسخ های اجتماعی به ازدیاد چالشهای پایداری پیشروی جوامع در سراسر جهان دارد. دانش آموختگان دانشگاهی، به عنوان بدعت گذاران فناوری و رهبران آینده، با کسب صلاحیتهای پایداری در دوران تحصیل خود میتوانند بخشی از راه حل باشند. بنابراین پژوهش حاضر، به منظور بررسی بخشی از صلاحیت های پایداری شامل توانایی ها و نگرشهای دانش آموختگان به سوی پایداری انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموختگان ۲۰ سال گذشته دانشگاه پردیس کشاورزی و منابع طبیعی تهران بود که ۱۲۰ نفر، به عنوان نمونه انتخاب شدند. گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخت انجام شد. جهت اعتبارسنجی ساختار عاملی هر یک از متغیرهای نهفته تحقیق، از تحلیل عاملی تأییدی با استفاده از نرم افزار LISREL، بهره ره گیری شد. نتایج نشان داد که میزان توانایی های تفکر خلاق در پایداری و تفکر انتقادی در پایداری در اکثریت دانش آموختگان، در وضعیت متوسط بوده است. همچنین، حدود ۷۷ درصد از دانش آموختگان، در طول تحصیل خود هیچ نوع همکاری میان رشته ای نداشته اند. بررسی میزان همدلی دانش آموختگان آشکار کرد که میزان همدلی بیش از ۶۰ درصد از آنها، بالاتر از میانگین بوده است ،همچنین میزان تعهد ۴۵ درصد از دانش آموختگان به پایداری پایین تر از میانگین بود. میزان احترام ۶۰ درصد از دانش آموختگان به نسل های گذشته، حال و آینده، در حد متوسط بود. با توجه به نتایج، تلفیق محتوای پایداری در عناصر نظام آموزش عالی پیشنهاد می گردد.