بررسی و اعتبارسنجی مدل اندازه‌گیری سازۀ پیشران‌های‌ انتقال یادگیری به محیط کار (مورد مطالعه: کارکنان سازمان منتخب در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات)

چکیده مقاله

این پژوهش، با هدف بررسی و اعتبارسنجی مدل اندازه‌گیری سازۀ «پیشران‌های انتقال یادگیری به محیط کار» انجام شده است. پژوهش ازنظر ماهیت، کمّی، ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر نحوۀ گردآوری داده‌ها، توصیفی- پیمایشی است. جامعۀ آماری آن شامل کارکنان یک سازمان منتخب در زمینۀ فناوری اطلاعات و ارتباطات بود که در دوره‌های آموزش ضمن خدمت سازمان شرکت کرده بودند و با استفاده از فرمول کوکران درنهایت، 169 نفر به‌عنوان نمونه به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها سیاهۀ تجدیدنظرشدۀ انتقال یادگیری بود که روایی محتوایی آن از طریق نظر خبرگان و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ با بهره‌گیری از نرم‌افزار اس‌پی‌اس‌اس نسخۀ 26 سنجیده شد. تحلیل عاملی تأییدی و آزمون برازش مدل اندازه‌گیری با استفاده از نرم‌افزار آموس نسخۀ 22 نشان‌دهندۀ آن بود که مدل اندازه‌گیری برازش مناسبی دارد. مؤلفۀ فردی بیشترین قدرت تبیین واریانس را در سازۀ «پیشران‌های انتقال یادگیری به محیط کار» داراست. در مؤلفه‌های فردی، آموزشی و سازمانی به‌ترتیب انگیزۀ فراگیر برای انتقال یادگیری به محیط کار، رضایت فراگیر از فرآیندهای آموزشی و حمایت همکاران از انتقال یادگیری به محیط کار، بیشترین قدرت تبیین‌کنندگی را میان سایر متغیرهای تشکیل‌دهندۀ هر مؤلفه دارا بودند. پیشنهاد می‌شود که سازمان رویکردی را برای جلب حمایت مدیران به‌منظور فراهم‌آوردن فرصت‌هایی برای کارکنان به‌منظور انتقال آموخته‌ها در پیش گیرد. جلسۀ مشترکی میان مدرس و رؤسای ادارات برای تدوین محتوای کاربردی و افزایش رضایت فراگیران قبل از برگزاری دوره‌های آموزشی برگزار شود. به‌منظور کاهش مقاومت فراگیر برای تغییر، منابع درون‌زا و برون‌زای ایجاد مقاومت در تغییر شیوه و فرایندهای انجام کار شناسایی شود.