ارزیابی و تحلیل اقتصادی استفاده از سوپرجاذب های شیمیایی در طرح های منابع طبیعی

چکیده مقاله

تجارب اجرایی طرح­های منابع طبیعی و فضای سبز در سطح کشور بیانگر تأثیر بسیار مهم تنش رطوبتی و ضرورت برآورده نمودن آب مورد نیاز نهال های کاشته شده در ماه های نخست استقرار در عرصه است. استفاده از    سوپرجاذب­های شیمیایی یکی از شیوه هایی است که با هدف به حداقل رساندن تنش های وارده به نهال های کاشته شده در عرصه های طبیعی، افزایش دور آبیاری و کاهش تعداد دفعات و هزینه های آبیاری به کار گرفته شده است. تعیین مقدار ماده مورد استفاده برای هر نهال و یا به ازاء واحد سطح نیاز به ارزیابی های دقیق اقتصادی دارد. در این مقاله ضمن معرفی شیوه کاربرد این مواد در نهال کاری عرصه های طبیعی، به ارزیابی اقتصادی ماده مورد استفاده پرداخته و مقدار بهینه این مواد برای نهال های گل رز در شرایط فیزیکی و ادافیکی منطقه اجرای طرح در استان کرمانشاه تعیین و ارائه می گردد. اقتصادی ترین وضعیت رشد رویشی نهال گل رز در سطح 10 روز آبیاری و استفاده از 40 گرم سوپرجاذب محقق گردیده است و سطح 14 روز و 140 گرم سوپر جاذب علیرغم معنی دار نبودن تفاوت با تیمار شاهد آبیاری، توجیه اقتصادی ندارد.