نویسندگان | خلیل جلیلی- بهروز بادکو |
---|---|
همایش | چهارمین کنگره سالانه بین المللی توسعه کشاورزی، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری |
تاریخ برگزاری همایش | ۱۳۹۷-۱۱-۲۴ |
نوع ارائه | سخنرانی |
سطح همایش | بین المللی |
چکیده مقاله
مدیریت انرژی و نیز استفاده از انرژی سبز به منظور حفظ پایداری محیط و سیر در مسیر توسعه پایدار و حفظ منابع برای نسل های آتی است. از این منظر اگر به محیط زیست بنگریم استفاده روز افزون از منابع زیستی بویژه منابع آب و افت سطح استابی ابخوان ها منجر به پیامدهای ناگواری همچون پیچ خوردگی چاه ها، فرونشست زمین، تشکیل فروچاله ها و ... می باشد. با این نگاه استفاده منابع آب سطحی و زیرزمینی در نیروگاه های تولید برق مورد بررسی و تحلیل موضوعی و مقایسه ای قرار می گیرد. تولید و مصرف انرژی یکی از شاخص های برجسته و گویای میزان توسعه صنعتی کشورهاست. نیروگاههای کشور برای تولید برق مقادیر زیادی آب دریافت میکنند. در برجهای خنککننده تر، حجم زیادی از آب بهصورت بخار تلف میشود. حتی در برجهای خشک هم که به ظاهر با آب ارتباطی ندارند مقداری تلفات آب وجود دارد. بنابراین مقادیر زیادی آب در فرآیند تولید برق هدر میرود. کمآبی فقط نیازهای شرب و کشاورزی را متاثر نکرده بلکه صنعت هم از این بحران بینصیب نمانده است.از آنجا که بیش از 80 درصد آب بخش صنعت در نیروگاههای کشور مصرف میشود، در این مقاله به تشریح برخی از ابعاد تولید برق نیروگاه های کشور و میزان آب مصرفی در آنها و نیز مخاطرات زیستی آنها با تأکید بر نیروگاه بیستون پرداخته شده و با هزینه سدهای مخزنی احداثی در کشور و نیز میزان آب استحصالی از منابع سطحی و زیرزمینی که صرف این انرژی می گردد با میزان تولید آنها در بخش کشاورزی مورد مقایسه اجمالی قرار گرفته و در خصوص فرصت ها و تهدیدهای این موضوع تفسیر و تحلیل مقایسه ای صورت گرفته است.