بیشینه سازی سوددهی اراضی حوزه آبخیز بریموند با استفاده از برنامه ریزی خطی

چکیده مقاله

تخصیص بهینه منابع محدود برای به دست آوردن بیشترین منافع، از مهمترین ابزارهای کاربردی مدیریت به شمار می رود. استفاده از روشهای بهینه سازی به منظور توزیع بهینه کاربری اراضی در دستیابی به حداکثر سود نیز یکی از راهکارهای اساسی در مدیریت منابع آبخیز است. تحقیق حاضر در حوزه آبخیز بریموند به مساحت 9572 هکتار در استان کرمانشاه به منظور بیشینه سازی سوددهی کاربری اراضی با رعایت الگوهای کاهش هدررفت منابع جهت دستیابی به توسعه پایدار با استفاده از حل مدل برنامه ریزی خطی به روش سیمپلکس در نرم افزار ADBASE صورت گرفته است. مقادیر سود خالص و نیز نقشه های استاندارد استفاده از اراضی به عنوان ورودی تابع هدف و توابع محدودیت مدل بهینه سازی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که با توزیع بهینه کاربری اراضی علاوه بر کاهش هدررفت منابع، سود سالانه 62/18% افزایش یافته است که با کاهش سطح اراضی دیم و افزایش اراضی باغی در منطقه و با رعایت تمام محدودیت های اعمال شده در مدل به دست آمده است. نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل حساسیت نیز نشانگر تأثیرپذیری زیاد تابع بیشینه ساز از سطح اراضی باغی است.