نویسندگان | جلال جلیلی- میثم پالاش- خلیل جلیلی |
---|---|
نشریه | پیشرفت و توسعه استان کرمانشاه |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۴۰۲-۵-۱ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
آب مهمترین فاکتور محدودکننده درکشاورزی است و استفاده بهینه از آن بسیار حائز اهمیت است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر روشهای مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم (رقم بهاران) و ارزیابی بهرهوری مصرف آب میباشد. تیمارها شامل سه روش آبیاریِ بارانی، قطرهای نواری TAPE و غرقابی بود. آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی1400-1399 در مزرعه تحقیقاتی جهاد دانشگاهی کرمانشاه اجرا شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد روش آبیاری، اثر معنیداری در سطح یکدرصد بر پارمترهای وزن هزاردانه، تعداد دانه در سنبله، عملکرد دانه، عملکرد زیستتوده، و بهرهوری مصرف آب داشت. براساس نتایج حجم آب مصرفی در روشهای آبیاری بارانی و قطرهای نسبت به روش آبیاری غرقابی بهترتیب 12/22 و 40/46 درصد کاهش یافت. میزان عملکرد دانه در روش آبیاری قطرهای 6/9458 در روش آبیاری بارانی 3/7877 و در روش آبیاری غرقابی 4750 کیلوگرم در هکتار بود، بهعبارت دیگر استفاده از روش آبیاری قطرهای نسبت به روش آبیاری بارانی سبب افزایش 07/20 درصد و نسبت به روش آبیاری سطحی افزایش 13/99 درصدی عملکرد محصول شد. بر اساس نتایج بدست آمده بهترتیب بیشترین و کمترین میزان بهرهوری مصرف آب با مقادیر 13/2 و 58/0کیلوگرم بر متر مکعب در تیمارهای آبیاری قطرهای و غرقابی مشاهده شد. لذا، بر اساس نتایج و با توجه به کمبود آب و اهمیت تولید بیشتر محصولات کشاورزی، استفاده از روشهای نوین آبیاری بهجای روشهای کشت سنتی در ارقام گندم مخصوصاً رقم بهاران در استان کرمانشاه پیشنهاد میگردد.