کاربرد شاخص حساسیت زیست محیطی (ESI) در ساحل جنوبی دریای خزر در ناحیه شرقی استان گیلان

چکیده مقاله

 هدف از این پژوهش تعیین شاخص حساسیت زیست محیطی (ESI) سواحل جنوبی دریای خزر در برابر ریزش های نفتی در نوار ساحلی شرق استان گیلان بود. با پیمایش زمینی و جمع آوری داده های موردنیاز شامل رتبه بندی نوار ساحلی, منابع زیستی و منابع مورداستفاده انسان, نقشه شاخص حساسیت زیست محیطی منطقه ساحلی تهیه شد. بر اساس نتایج, 8 رتبه اصلی و 2 رتبه فرعی و درمجموع 10 رتبه شناسایی شدند. سواحل شنی دانه ریز تا متوسط با کد 3A و با 69.26 درصد بالاترین رتبه را به دست آورد. سه رتبه 5, 6A و 6B دارای حساسیت متوسط شناخته شدند. در حدود 12.29 درصد از منطقه موردمطالعه دارای حساسیت متوسط بود. شش رتبه 8A, 8B, 8C, 9A, 9B و 10B با حساسیت بالا در نواحی مصبی شناسایی شدند.حدود 19.45 درصد از منطقه موردمطالعه دارای حساسیت بالا بود. همچنین در آن 5 گروه از منابع زیستی حساس به نفت (شامل پستانداران دریایی, پرندگان, خزندگان/دوزیستان, بی مهرگان و گیاهان/ جلبک ها) شناسایی شد. همچنین سه گروه از منابع مورد استفاده انسان که براثر نشت نفت آسیب می بینند (شامل تفرج/ دسترسی- مناطق تحت مدیریت- بهره بردای منابع و ذخایر) شناسایی شد. تجزیه وتحلیل نقشه های ESI نشان داد که نوار ساحلی شرق استان گیلان نسبت به نشت نفت حساسیت پایین دارد.