سنتز نانوکامپوزیت اکسید نیکل/ کربوکسی متیل سلولز

سابقه و هدف: هیدروژل ها ساختمانی سه بعدی داشته که اتصال های عرضی بین زنجیره های آنها، یا با واکنش ساده ای بین یک یا چند مونومر و یا با پیوند های هیدروژنی و نیروهای درونی واندروالس قوی و یا کمپلکس های یونی بین زنجیره ها تشکیل می شود. همچنین پلیمر های آب دوست نیمه بلوری و بدون اتصال عرضی ممکن است در اثر تورم به شکل هیدروژل درآیند، چون نواحی بلوری مانند اتصال های عرضی فیزیکی عمل می کنند و از انحلال پلیمر در آب جلوگیری می کند (1). مواد و روش ها: در تحقیق پیش رو سنتز CMC با دو واکنش آلکالیزاسیون (قلیایی کردن) و اتریفیکیشن انجام شده، سپس هیدروژل های CMC تهیه شده و در نهایت نانو کامپوزیت NiO/CMC به روش هیدروترمال تهیه شده است. روش سنتز: برای سنتز نانو کامپوزیت اکسید نیکل/کربوکسی متیل سلولز از روش هیدروترمال استفاده شده است. در این روش ابتدا 6/8069 گرم نیکل کلراید 0 آبه (NiCl2.6H2O) و 1/6330 گرم سود (NaOH) در 26 میلی لیتر آب حل شده و این عمل تا زمانی ادامه پیدا می کند تا pH=11 شود. سپس 6/282 گرم هیدروژل کربوکسی متیل سلولز (CMC) اضافه شده است. بعد از یک ساعت محلول در دمای 126 درجه سانتیگراد به مدت 3 ساعت در اتوکلاو قرار گرفته است. پس از این مراحل، ماده برای خشک شدن در دمای 96 درجه سانتیگراد به مدت 16 ساعت قرار داده می شود. یافته ها: به منظور بررسی صحت سنتز از آزمون FTIR استفاده گردید. نتیجه گیری: به منظور بررسی ساختار شیمیایی و نوع گروه های عاملی موجود در ساختار کربوکسی متیل سلولز و نانو کامپوزیت سنتز شده از طیف FTIR استفاده شده است. با توجه به شکل 1 -الف پیک 1- 2861cm مربوط به ارتعاش کششی H-C گروه های 3CH و 2CH و CH در سلولز می باشد. پیک 1- 1023cm مربوط به ارتعاش کششی پیوند C=O از گروه ای اسیدی ( H2CO ) و پیک 1- 683cm مربوط به ارتعاش خمشی خارج از صفحه H-O از گروه های H2CO می باشد. با توجه به شکل 1 -ب پیک 1- 1233cm و پیک 1- 991cm نشان دهنده حضور اکسید نیکل در نانو کامپوزیت می باشد.