نقش میانجی انتظارات زناشویی در رابطه بین نیازهای اساسی روانشناختی و طلاق عاطفی در کارکنان شبکه بهداشت و درمان

چکیده مقاله

مقدمه و هدف: گاهی زوجین در رابطه خود دچار تعارض ­هایی می­ شوند که آن­ها را به سمت طلاق هدایت می­ کند. اولین مرحله در فرآیند طلاق را طلاق عاطفی می ­دانند که بیانگر رابطه زناشویی رو به زوال است. هرچند رابطه بسیاری از متغیرها با طلاق عاطفی مشخص شده است، اما شناسایی عوامل میانجی می­ تواند مفید باشد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی انتظارات زناشویی در رابطه بین نیازهای اساسی روان­شناختی و طلاق عاطفی در کارکنان شبکه بهداشت و درمان است. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی است. جامعه آماری آن را کارکنان متأهل شبکه بهداشت و درمان شهرستان ماهشهر در سال 1401 تشکیل دادند که با روش نمونه­ گیری در دسترس 102 نفر داوطلب شرکت در پژوهش شدند. شرکت ­کنندگان به پرسشنامه استاندارد نیازهای بنیادین روان­شناختی، ایده ­آل سازی ازدواج و طلاق عاطفی پاسخ دادند. داده­ های پژوهش با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ ها: نتایج نشان داد اثر مستقیم نیازهای بنیادین روان‌شناختی بر طلاق عاطفی (0/258-) و اثر مستقیم انتظارات زناشویی بر طلاق عاطفی (0/632-) معنادار است (0/001>p). همچنین، اثر غیرمستقیم انتظارات زناشویی (0/33-) در رابطه بین نیازهای بنیادین روان­شناختی و طلاق عاطفی معنادار بود (0/001>p). نتیجه­ گیری: به طور کلی می­ توان گفت که عدم ارضاء نیازهای بنیادین روان­شناختی می­ تواند منجر به شکل­ گیری انتظارات خاص در افراد متأهل شود که منجر به طلاق عاطفی گردد. بنابراین، در برنامه های آموزشی پیش از ازدواج و در زوج ­درمانی توجه به نقش انتظارات زناشویی و نیازهای بنیادین روان­شناختی زوجین می­ تواند در شناسایی و درمان مسائل زوجی حائز اهمیت باشد