گردشگری زیارتی و نقش آن در تضمین اشتغال و درآمد خانوار روستایی( مطالعه موردی، روستای امامزاده اسحاق)

چکیده مقاله

گردشگری زیارتی، از قدیمی‌ترین اشکال در گذشته و از جمله پر رونق‌ترین گردشگری‌ها در زمان حاضر است. درواقع در مقوله گردشگری فرهنگی باید به گردشگری زیارتی و گردشگری مذهبی اشاره نمود که در نوع اول، گردشگر فقط با انگیزه زیارت اماکن مورداحترام و اعتقاد خویش به سفر نموده ولی در نوع دوم علاوه بر زیارت اماکن مقدسه به سیاحت و تفریح نیز می‌پردازد. به این خاطر در این پژوهش گردشگری زیارتی در مفهوم گردشگری مذهبی بیان می‌شود. چرا که در منطقه مورد مطالعه علاوه بر وجود مقبره امامزاده اسحاق، وجود طبیعتی بکر و زیبا در جذب گردشگران مؤثر است. توسعه گردشگری مذهبی در کشورهای صنعتی، موجب تنوّع درآمدها و کاهش ناهماهنگی در اقتصاد می‌گردد؛ و در کشورهای درحال‌توسعه، بخصوص کشورهای دارای اماکن زیارتی فرصتی برای صادرات، تولید ارز و ایجاد اشتغال به شمار می‌آید. به این جهت تحقیق حاضر به دنبال آن است نقش گردشگری زیارتی را در تضمین اشتغال و درآمد خانوار روستایی در روستای امام‌زاده اسحاق بررسی نماید. با توجه به هدف پژوهش، روش تحقیق ترکیبی از روش‌های کمی و کیفی و نحوه جمع‌آوری داده‌ها به‌صورت اسنادی، میدانی است. جامعه آماری شامل کل خانوار ساکن در روستای امام‌زاده اسحاق می‌باشد. ابزار گردآوری اطلاعات ترکیبی از پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده است. میزان روایی پرسشنامه با آلفای 885% مورد ارزیابی قرار گرفت. و برای سنجش پایایی از نظر کارشناسان و اساتید خبره استفاده شد. سرانجام داده‌های گردآوری‌شده پس از تجزیه ‌و تحلیل و کدگذاری ویژه در محیط نرم‌افزار spss تحلیل و از آزمون مقایسه میانگین‌ها (آزمون t تک نمونه‌ ای‌) استفاده شد.