نقش لنفوسیت های +TCD۴ و سایتو کاینهای آنها در پاسخ به درمان در بیماران لیشمانیوز جلدی

چکیده مقاله

لیشمانیوز جلدی از جمله بیماری های تک یاخته ای می باشد که بیش از %90 موارد آن در کشورهای ایران, افغانستان, سوریه, عربستان, برزیل و پرو اتفاق می افتد. شهر مشهد از جمله کانون های مهم بیماری در کشور ما محسوب می گردد. وجود پاسخ های متفاوت افراد مبتلا و پیش آگهی مختلف آنان در سیر درمان اختصاصی و اهمیت سلول های تولید کننده اینترفرون گاما و اینترلوکین چهار در این زمینه باعث شد تا این مطالعه با هدف بررسی سلول های لنفوسیتی و زیر گروه های آن به روش فلوسایتومتری در بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی انجام گردد.روش کار: این مطالعه مورد – شاهدی در بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی از شهریور 1380 تا آبان ماه 1381 در بیمارستان قائم (ع) و پژوهشکده بوعلی دانشگاه علوم پزشکی مشهد, صورت پذیرفت. 36 بیمار که لیشمانیوز آنها توسط آزمایش مستقیم تایید شده بود به عنوان گروه مورد و 22 نفر از اعضای خانواده آنها که از نظر اقتصادی, اجتماعی, تغذیه تقریبا مشابه هم بودند به عنوان گروه شاهد انتخاب گردیدند. از کلیه افراد تحت مطالعه, نمونه خون گرفته و لنفوسیت ها شمارش و کشت داده شد و سپس, سایتو کاینهای آنها با روش فلوسایتومتری اندازه گیری شد. بیماران به مدت یکماه تحت درمان با گلوکانتیم قرار گرفتند. مشخصات فردی, نتایج آزمایشگاهی, نوع و مدت درمان در پرسشنامه ای جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و مقایسه داده ها با آزمون تی و کای دو انجام شد.نتایج: از 29 بیمار, 22 نفر به اولین دوره درمان پاسخ داده اند (گروه یک) و 7 نفر از افراد تحت بررسی به دلایل مختلف بعد از مطالعه حذف گردیدند. و از نظر بالینی و آزمایشگاهی به اولین دوره درمان پاسخ ندادند ( گروه 2) لنفوسیت های TCD4+ و سایتو کاینهای مترشحه از آنها در بیماران این دو گروه در مقایسه با گروه کنترل و همچنین سلول های مذکور قبل و بعد از درمان با گلوکانتیم در خود این بیماران مورد بررسی قرار گرفت.نتیجه گیری: در این مطالعه سلول های Th1 در کل بیماران و 22 بیمار گروه 1, به ترتیب نسبت به گروه شاهد با (p=0.007) و (p=0.016) افزایش معنی داری را نشان داد که این نتایج با نتایج حاصل از اکثر مطالعات قبلی, مشابهت دارد. در حالی که بررسی سلول های Th1 درکل بیماران و بیماران گروه 1, بعد از درمان نسبت به قبل از آن, کاهش معنی داری را به ترتیب با (p=0.063) و (p=0.039) نشان داد. احتمالا مرگ سلولی برنامه ریزی شده مشابه حالت عفونت با لیشمانیا دونووانی و یا اثر تو کسیک دارو و تحریک لنفوسیت ها با محرک PMA می تواند از دلایل کاهش سلول های Th1 در این بیماران باشد.