نویسندگان | هادی باغبانو سیدعلی نادر دهقانی الوارو، علی یوسفی و مریم شجاعی فر |
---|---|
همایش | پنجمین همایش ملی گیاهان دارویی و طب سنتی |
تاریخ برگزاری همایش | ۱۴۰۲/۰۷/۲۰ |
محل برگزاری همایش | دانشگاه تربیت حیدریه |
نوع ارائه | سخنرانی |
سطح همایش | داخلی |
چکیده مقاله
چکیده
سابقه و هدف: گلپر یکی از مفرده گیاهی از خانواده چتریان و بومی ایران است. نامهای متعددی برای آن وجود دارد. این مقاله با هدف بررسی خواص درمانی و موارد منع مصرف گلپر از دیدگاه طب سنتی است.
مواد و روشها: این مطالعه یک بررسی مروری است. جهت پیدا کردن محتوا در راستای هدف تحقیق سعی شده از منابع فارسی طب سنتی تحت جستجو در کتابخانه دیجیتال طب نور و نیز برخی منابع طب سنتی در بین مقالات موجود در پایگاه دادههای sid استفاده شد که پایه جستجوی هم کلمات کلیدی و هم دیگراسامی مفرده بود جهت یافتن نسخهها از کلماتی نظیر مجرب، بینظیر، خوب و بی بدیل استفاده شد.
یافتهها: گلپر، گیاهی معطر با طعمی تقریبا تند به عنوان ادویه و گیاهی دارویی طبع گرم و خشک است. اندامهای دارویی آن ریشه، میوه، برگ و دانه است. از دید حکمای طب سنتی برای گلپر خواصی نظیر بهبود دهنده گوارش، مقوی معده، ضدنفخ، پاک کننده کرم معده و روده، کاهش بلغم، و... وجود دارد. در گرم مزاجان منجر به حساسیتهای پوستی، سردرد، یبوست و نیز ناراحتیهای گوارشی میشود و میتواند تپش قلب را بالا ببرد.
نتیجه گیری: گلپر یک گیاه دارویی با طبع گرم و خشک است که ضمن وجود خواص متعدد مصرف آن در افراد گرم مزاج باید به مقدار کم و همراه با مصلح باشد. همچنین شیره موجود در ریشه تازه گلپر در مجاورت نور خورشید میتواند باعث ایجاد حساسیت و خارش پوست شود. در افراد با زخمهای روده و شکم و زنان باردار توصیه نمیشود.
واژههای کلیدی: طب سنتی ایران، گلپر،، کاشم، انجدان، خواص و مضرات
کلیدواژهها: طب سنتی ایران، گلپر،، کاشم، انجدان، خواص و مضرات