بررسی صلاحیت‌های اعضای هیات‌علمی برای آموزش پایداری (مورد مطالعه: پردیس کشاورزی و منابع‌طبیعی دانشگاه تهران)

چکیده مقاله

هدف کلی این تحقیق، بررسی صلاحیت های اعضای هیات علمی برای آموزش پایداری بوده است. تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی است. گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه با الهام از مدل CSCT، انجام شده است. نمونه آماری تحقیق شامل 40 نفر از اعضای هیات علمی با سابقه 20 سال و کمتر در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آماره های توصیفی استفاده شد. نتایج نشان داد که در میان صلاحیت های اعضای هیات علمی برای آموزش پایداری، بالاترین اولویت، به صلاحیت مرتبط با اقدام باز می گردد. صلاحیت های مرتبط با احساس، مرتبط با تفکر سیستمی و مرتبط با ارزش و اخلاق به ترتیب اولویت های دوم تا چهارم را به خود اختصاص داده اند. کمترین صلاحیت اعضای هیات علمی در زمینه آموزش پایداری، مرتبط با کسب دانش پایداری بوده است. بر اساس نتایج، صلاحیت 45 درصد از اعضای هیات علمی برای آموزش پایداری، پایین تر از میانگین و صلاحیت 47/5 درصد از اعضای هیات علمی، به نسبت بالا بوده است.