| نویسندگان | زهره شهبازی مهدی مبارکی نجمه سادات مصطفوی |
|---|---|
| نشریه | مسائل اجتماعی ایران |
| شماره صفحات | ۱۹۰-۱۶۳ |
| نوع مقاله | Full Paper |
| تاریخ انتشار | ۱۴۰۲/۷/۱۷ |
| رتبه نشریه | ISI |
| نوع نشریه | چاپی |
| کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
کیفیت زندگی به‌مثابهٔ یکی از مهم‌ترین شاخص‌های توسعهٔ اجتماعی، اصلی‌ترین هدف اجتماعی کشورهاست، اما دانش موضوعی آن در ایران به شناخت دقیق از وضعیت موجود نرسیده است و نتوانسته در هم‌کنشی با سیاست‌گذاری به تغییر و بهبود در این زمینه کمک نماید؛ بنابراین، سنجش وضعیت موجود کیفیت زندگی از طریق شاخص‌های معرف و قابل‌استناد در مناطق مختلف کشور ضروری است. این مقاله به کیفیت زندگی به‌مثابهٔ شاخص توسعهٔ اجتماعی پرداخته و در چهارچوب روش تحلیل ثانویهٔ کمّی، پس از رفع چالش‌های متدولوژیک و دستیابی به ۴۲ معرف در دو دسته شاخص عینی و ذهنی، به بررسی و رتبه‌بندی آن‌ها بر مبنای میانگین کشوری پرداخته است. نتایج بررسی کیفیت زندگی در ایران، شکاف و پراکندگی بین استان‌ها را نشان داد. بر این اساس، میانگین کیفیت زندگی فقط در استان‌های تهران، یزد، سمنان، بوشهر، اصفهان، البرز، مازندران، قزوین و مرکزی بالاتر از میانگین کشوری است و امتیاز آن در سایر استان‌ها پایین‌تر از میانگین کشوری است.